Over ons

Laurence de Groote, geregistreerd en gecertificeerd creatief therapeut, richtte samen met haar man Alain Vandenborre de Red Pencil op, nadat ze getuige was geweest van het leed van kinderen en hun families die het slachtoffer waren van de tsunami in 2004. In die tijd werkte ze in het Raffles ziekenhuis, een privéziekenhuis in Singapore, en kreeg ze de kans om kinderen te ondersteunen die onder de golven hadden gezeten. Ze kon zien hoe creatieve kunstzinnige therapie snel levensveranderend kon zijn, en dat werd de kiem van The Red Pencil.

“Bij The Red Pencil willen we door middel van creatieve therapie kwetsbare kinderen, volwassenen, gezinnen en gemeenschappen die te maken hebben met traumatische levensomstandigheden hoop en zelfredzaamheid bijbrengen met het oog op VERANDERING; om de mentale gezondheid en veerkracht te verbeteren bij het creëren van een betere en gelukkigere toekomst voor zichzelf en voor anderen.

Mijn visie is dat elk individu het creatieve proces van de kunst kan gebruiken als een middel om hun mentale, fysieke en emotionele welzijn te voeden, om herstel en zelfontplooiing te bevorderen. Bij The Red Pencil streven we ernaar de levensveranderende voordelen van creatieve therapie wereldwijd uit te breiden en mensen in elke levensfase te bereiken. Sinds onze oprichting in 2011 hebben we gezien hoe individuen en gemeenschappen, die aanvankelijk niet vertrouwd waren met het maken van kunst, een opleving doormaakten door zich bezig te houden met het proces van creatieve therapie.

Nog voordat ze kunnen praten en schrijven, gebruiken kinderen potloden en kleuren om zichzelf en hun gevoelens,, gedachten en ideeën, uit te drukken. Later,wanneer ze kunnen spreken,zijn woorden soms ontoereikend voor kinderen om uit te drukken wat ze ervaren en als ze zich verdrietig, angstig of woedend voelen, dan biedt tekenen hen eenandere manier van kanaliseren van die emoties op een veilige en sociaal aanvaardbare manier. Naarmateze volwassen worden, kunnen er andere redenen zijn waarom mensen hun emoties en gedachten niet in woorden kunnen zetten, en waar creatieve therapie een noodzakelijke leemte vult. Wanneer oudere menseneen bepaalde feeltijd bereiken, kunnen sommige herinneringen of relaties, een sensitieve omkadering nodig hebben vooraleer ze vertrekken.”